Στο ξενοδοχείο Parnis Pallace Hotel του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία Καβαλάρη, την περασμένη εβδομάδα, εργαζόμενηπου αρνήθηκε να δουλέψει 16 ώρες ξυλοκοπήθηκε. Τα κάτεργα του συγκεκριμένου μεγαλοεπιχειρηματία είναι γνωστά σε όλες και όλους στην περιοχή. Στις διάφορες επιχειρήσεις του πολλοί εργαζόμενοι δουλεύουν ανασφάλιστοι, 12ωρα και βάλε, δεν τηρούνται οι συμβάσεις εργασίας και οι αμοιβές είναι ελάχιστες, ειδικά σε σχέση με τον υπερβολικό φόρτο δουλειάς. Όποια/ος τολμήσει να αρνηθεί τις άθλιες συνθήκες εργασίας ξυλοκοπείται και εκβιάζεται. Άλλωστε δεν είναι λίγες φορές που μαφιόζικες πρακτικές χρησιμοποιούνται από τον συγκεκριμένο ιδιοκτήτη ως μέσο πειθούς, πραγματικότητα γνωστή στους περισσότερους εργαζομένους σε ξενοδοχεία και χώρους εκδηλώσεων στην Πάρνηθος.
Ο Καβαλάρης είναι ένα μόνο από τα πολλά αφεντικά που θα επιχειρήσουν όλο αυτό το διάστημα να βγάλουν τα σπασμένα στις πλάτες των εργαζομένων τους. Την κρίση που έρχεται, την μείωση στα κέρδη τους θα την διαχειριστούν πάντα εις βάρος των υπαλλήλων τους. Θα εγκαθιδρύσουν τέτοιες σχέσεις εκμετάλλευσης ώστε να βγουν αλώβητοι από όλο αυτό. Ξέρουν τους τρόπους. Η βία στα σώματα των υπαλλήλων τους είναι ένας από αυτούς. Γιατί τα συνεχόμενα 16ωρα είναι βία. Οι μισθοί της πείνας είναι βία. Και οι γυναίκες από βία γνωρίζουν πολλά. Οι έμφυλες διακρίσεις, τα σεξουαλικά υπονοούμενα και οι απειλές για ξυλοδαρμούς, που στην περίπτωσή μας έγιναν πράξη, είναι ένα κομμάτι της βίας που αντιμετωπίζουν καθημερινά στους χώρους εργασίας.
Εμείς από την μεριά μας έχουμε χρέος να σταθούμε δίπλα στην εργαζόμενη δείχνοντάς την αλληλεγγύη μας με έμπρακτους και ουσιαστικούς όρους. Να σταθούμε δίπλα σε κάθε εργαζόμενη, γιατί είναι μία από εμάς. Να ενωθούμε, να μιλήσουμε, να βρεθούμε σε κοινούς αγώνες και να παλέψουμε για τα συμφέροντά μας. Γιατί όταν υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα της τάξης μας, υπερασπιζόμαστε τις ζωές μας.
